Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қалайы — ир. зат. Оңай балқитын жеңіл металл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тегеш — зат. Әртүрлі тағам құю үшін шыны, қалайы, алюминийден жасалған ернеуі тік, үлкен ыдыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақ керіш — 1 (Сем.: Абай, Аяг., Шұб., Ақс., Көкп.; Қост., Семиоз.) әк. Үйді ағартып алайық деп едік, соған а қ к е р і ш іздеу керек болып тұр (Сем., Абай). қ. әк. Көрсетілген жерлерде оны «ақ балшық» деп те атайды. Шамасы, үйлеріңді мен әкеп берген а қ к е … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ашық — 1 (Көкш.: Еңб., Щуч.; Қост.: Семиоз., Фед.) төбесі ашық қора. Малға қысты күні а ш ы қ қ а шөп салып, күндіз сонда қоямыз (Көкш., Еңб.) 2 (Түрікм.: Ашх., Тедж.) кілем мәнері, өрнегі 3 (Жамб., Жам.) артық. Планды а ш ы ғ ы м е н орындадық (Жамб.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бөкес — (Алм., Шел.; Ақт., Жұр.; Қост.: Торғ., Жанг.; Тау., Қош.; Көкш.: Қ ту, Щуч.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Жезқ., Ұлы.) шабылған шөп жалы. Б ө к е с т і суға қалдырмай, тез жинап алайық! (Алм., Шел.). қ. бал, бөке 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
етек тас — 1. (Маң., Маңғ.) қортпа ауының астыңғы көңгейіне арасы 4 5 метр сайын байлаған тас. Аудың е т е к т а с т а р ы н байқаңдар, түгел болсын! (Маң., Маңғ.). 2. (Қар., Балқ.) жылымды тартпас бұрын су сіңіріп ауырлатып алу үшін қажетті 500 800 грамдық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көди-сөди — (Алм.: Шел., Нар., Кег., Еңб қаз.) әр түрлі нәрселердің жиыны. Еденде... қабырға темір, шығыршықты доға, қамыт, жүген, құйысқан, темір торлы шам, қалайы шелек, тағы басқа к ө д и с ө д и алпыншақ салпыншаққа сыңсып тұр («Жұлдыз», №4, 1986) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көзелей — (Гур., Инд.) кішкентай тостаған. Дүкенге көп к ө з е л е й түсіпті, Еділге біреуін алайықшы (Гур., Инд.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күдәй — (Шығ.Қаз.: Тарб., Марқ.) кіші гірім қап. Картөшті к ү д ә й г е салайық та, екеуміз кезекпе арқалайық (Шығ.Қаз., Марқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалақ — 1 (Шығ.Қаз.: Күрш., Марқ.; Сем., Аяг.; Монғ.) қасық, қалайы қасық. Қ а л а қ т а п салу (Шығ.Қаз., Марқ.). Ол дүкеннен төрт қ а л а қ сатып алды (Шығ.Қаз., Күрш.). Шешем берген сол бір қ а л а қ талқанның дәмі аузымнан кетпейтіндей көрінді (Д.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
